DŁUG (odc.5)

Mala pojawiła się w drzwiach szkoły niczym srayfonowe zombie ze wzrokiem wlepionym w telefon. Doszła do wana na czuja, nie patrząc pod nogi, po czym przystanęła. Kaśka odczekała chwilę, wreszcie otworzyła drzwi auta.
- No, loguj się do środka! Co jest z tobą?
Pytanie było raczej retoryczne, zaś odpowiedzią był siusiak, ulubiona babska zabawka. W przypadku Turbinki ten konkretny, mirosławski. Wskoczyła do auta ze słowami:
- No co? Zapomniała dupa, jak powstaje kupa?
- Dobra, nie mądralizuj mi tu. Jedziemy, mamy zadanie.
Kaśka nie miała głowy do babskich żartów, jej mózg działał według warrior mode, niczym mózg budzącego się kota, który bez reszty skupia się na tym, żeby coś zabić. Musta! Krakish! Musta! Krakish!...
Furgon ruszył, ale w pewnym momencie skręcił w jakąś boczną uliczkę. Parkowało na niej nieco aut, jednak nie było zbytniego ścisku, więc wan również tam zaparkował. Po chwili szybko podeszły doń dwie kobiety, po czym wsiadły przez tylne drzwi. Przez jakieś pół godziny nic się nie działo, wreszcie wspomniane drzwi otworzyły się. Wysiadła Anita i Roxy, bo one to były, po czym ruszyły do swoich aut. Ruszył też wan, który po pewnym czasie zatrzymał się pod kamienicą Mali. Wysiadła zeń rzeczona Mala, która skupiona na telefonie weszła do klatki schodowej, za to wan odjechał.
To było jakoś po północy, gdy Turbina spała sobie spokojnie, za to na klatce schodowej przy drzwiach jej mieszkania pojawiły się trzy osoby: kobieta plus dwóch dość dużych mężczyzn. Najpierw puścił zamek magiczny, potem mechaniczny, po czym cała trójka bezgłośnie weszła do środka. Pośród półmroku pokoju rozświetlanego światłami ulicy zatrzymali się przy łóżku. Nagle ciszę zaburzył jakiś cichy syk, po czym kobieta upadła na podłogę. Jej partnerzy nie zdążyli zareagować, gdyż postać leżąca na łóżku nagle zerwała się, słychać było odgłos kilku uderzeń, oni zaś też zalegli. Postać podeszła do drzwi, włączyła światło, po czym patrząc na leżących pokręciła głową porządkując rozpuszczone czarne włosy.
Zaraz, jak to czarne, skoro Mala jest jasną, naturalną blondynką, nigdy nie farbowaną? Bo to nie była ona, tylko Kaśka. Wiedźma bojowa, zaczepno obronna, która nigdy nie waha siebie użyć sięgnęła po telefon.
- No, siostry, możecie podjeżdżać.
Zanim faktycznie podjechały Kaśka zajęła się była leżącymi. Mężczyznom zaaplikowała znany nam już wcześniej sugestrix, każdemu szepnęła coś do ucha, po czym obaj panowie ocuceni mocnymi klapsami stopą po twarzach wstali na równe nogi i karnie wyszli z mieszkania. Maczeta usiadła na łóżku przyglądając się leżącej kobiecie z niewielkimi tatuażami na twarzy. W szyję miała wbitą malutką strzałkę, kolec, którym została potraktowana na dzień dobry. Kaśka upinając sobie włosy mruknęła:
- Ty jeszcze sobie troszku pośpij, nic ci nie będzie. Przyjadą dziewczyny, to dogadamy, co z tobą zrobić.
Po czym położyła się na łóżku aplikując sobie relaks.
Dziewczyny przyjechały po dobrej godzinie. Znaczy Mala, Roxy i Anita. Ta ostatnia rozejrzała się po pokoju pytając:
- Tylko ta jedna?
- Karki już sobie poszły na długi spacer.
Mala klasnąła w ręce z radości.
- Tak jak tamci wczoraj? Rozumiem.
- Nic nam po nich, to tylko łby do brudnej roboty.
- No dobrze. Budzimy prosiaczka. Kasiu wyjmij jej tą ninja wykałaczkę, ja się na tym nie znam, jeszcze się skaleczę. A potem ją jakoś wypionuj mentalnie, z manekinem nie pogadamy.
Po paru zabiegach katsu kobieta otworzyła oczy.
- Percepujesz? Sensujesz? Kojarzysz?
Siedząca na podłodze kiwnęła głową, wtedy Anita ukucnęła przed nią.
- Pamiętasz mnie?
- Kawiarnia. Przestrzeni siostro.
- Twoim kosztem. No, to skoro się przywitałyśmy, to teraz streszczę ci twoją sytuację. Otóż godzinę, dwie temu włamałaś się do mojego mieszkania. Dokładnie to dom mojego męża, ale to na to samo wychodzi. Jak się z tym czujesz? Bo to było bardzo niefajne, wiesz?
- To Twoje mieszkanie? Nie jej?
Bengeska pokazała na Malę.
- Czasowo jest jej, ale generalnie tak, że jakby moje. Ja zaś dokonałam obywatelskiego zatrzymania, mówi ci to coś? Tak się do tego jeszcze składa, że miejscową komendą policji rządzi nasza siostra, mocne wiedźmisko, więc masz przesrane już na wstępie.
- Mnie jest wszystko jedno. Mnie już nie ma.
- Jak to?
- Nie wykonałam zadania. Mówiąc po miejsku dałam dupy.
- Zabiją cię za to?
- Nie. Ale poniosę dużą karę. Dużą, naprawdę dużą...
- Czyli?
- Nie wiem, czy chcesz wiedzieć.
- Właściwie to mnie to wali. Poza tym do tej kary jeszcze długa droga, bo najpierw my cię ukarzemy. Ale nie musimy. To zależy tylko od ciebie.
- Co mam zrobić?
- Nie kłamać. Kłamanie to syf.
- Co chcecie wiedzieć?
- Najpierw drobiazg. Skąd wiedziałyście o tym mieszkaniu?
- Od Wioli. To jest taka...
- Taka wróżka klitoralna od siedmiu boleści. To akurat dobrze wiemy. Ale tak dokładniej, to jak to było? Czemu akurat ona i czemu tak szybko?
- Po naszym spotkaniu w kawiarni Zira znalazła ogłoszenie i...
- Ruda, co cię tak rozbawiło?
- Kto to jest wróżka klitoralna?
- Taka, co wróży ze śpiewu łechtaczek.
- Pierwsze słyszę o śpiewających łechtaczkach.
- To są nas dwie, bo ja sama to teraz wymyśliłam.
- Dobrze, ale ty masz nie wymyślać, tylko dochodzić.
- Dochodzić to ty sobie możesz wiesz kiedy. Ale wróćmy do sprawy. Więc Zira znalazła ogłoszenie i co dalej?
- Zadzwoniłyśmy, spotkałyśmy się, pokazałyśmy zdjęcie Pamali, a ta mówi, że nie zna, zna za to bardzo podobną, tylko młodszą. Że wie nawet, gdzie ta dziewczyna mieszka.
Trzy wiedźmy spojrzały bystro na Malę. Roxy spytała:
- Młoda, ty znałaś tą całą Wiolę?
- Znałam, tylko nie skojarzyłam od razu, o kogo wam chodzi.
- Jak się poznałyście?
- W jakimś sklepie tu niedaleko. Poczuła moc, podeszła, zagadała...
- I tak cię zagadała, że zaprosiłaś ją do domu, tak?
- Tu nie ma blisko kafejek. I w ogóle fajna babencja...
- Taka fajna, że cię sprzedała przy pierwszej okazji?
- To było jeszcze w lecie, na początku. Ja wiem, głupia byłam jeszcze.
Za Malą wstawiła się nagle Kaśka:
- Oj, zostawcie już ją. Ma nauczkę, żeby byle kogo na chatę nie zapraszać. Ale teraz to chyba nie jest takie istotne?
- No, dobrze. Za to sprawę Wioli mamy odfajkowaną. Po prostu zbieg okoliczności, przypadek. To miasto jest duże, ale świat mały i tylko idiota nie wierzy w przypadki. Ale to dopiero była rozgrzewka, wstępne macanie rowa przez majtki. Teraz pojedziemy od grubego końca. Powiedz nam siostro, do czego była wam potrzebna ta konkretna osoba?
- Taka była umowa z Pamalą, że odda nam córkę.
Kaśka spojrzała zimno na Bengeskę.
- Co powiesz na taką umowę, żeby ci teraz jebnąć?
- Kasiu wyluzuj. O umowie już nam powiedziała Zira, ale nas teraz interesuje, dlaczego to miała być ta małolata, obecnie już dorosła dupa. Tylko nie mów, że Pamala drugiej nie miała, bo wtedy ja ci jebnę. Nie umiem tak jak siostra, ale też zaboli. Pytanie pomocnicze to, czy to ma jakiś związek z tą waszą wiarą i jaki to jest związek?
Zapadła długa, głucha cisza, którą wreszcie przerwała Kaśka:
- Drugie pytanie pomocnicze: od której z nas chcesz w ryja?
Wtedy odezwała się Roxy:
- I po co tak niegrzecznie? Po to umiemy czarować?
Pogmerała w torebce i wyjęła mały, ozdobny flakonik.
- Kasiu przytrzymaj ją. Mala, przynieś łyżeczkę z kuchni.
Na wspomniany sztuciec Ruda nakapała kilka kropel.
- No, jak siostro? Będzie po dobroci, czy po złości?
Bengeska ze zrezygnowaną miną otworzyła usta.
- Tylko jedna łyżeczka, za mamusię i tatusia. No, grzeczna piczunia.
- Co jej dałaś?
- Verakolę. Teraz chwila niech się przyjmie, a ty Nita sformułuj tak pytanie, żeby nam laska nie umykała na boki.
Siedząca na podłodze kobieta nagle otworzyła szeroko oczy.
- Weszło. Teraz pytaj.
- Pytanie jest proste. Słyszysz mnie siostro? No. To teraz powiedz, co chciałyście zrobić córce Pamali i dlaczego?
- Ta dziewczyna ma...
W tym momencie Bengeska zamilkła, postawiła oczy w słup i zemdlała.
- Ups! Niedobrze.
- Co się stało?
- Dupa ma blokadę. Straszna tajemnica to musi być.
- Jaką blokadę?
- Jest uwarunkowana magicznie.
- Poprawić jej verakolę? Drugą działkę?
- Tak ją tylko zabijesz.
- I co? Cały misterny plan poszedł w pizdu?
- Niekoniecznie.
To już powiedziała Malina, która weszła była do mieszkania już kilka minut wcześniej i nie zdradzając swojej obecności obserwowała całą sytuację.
Zanim jednak Lalka wyjaśni to swoje niekoniecznie, my wyjaśnijmy sobie, jak to się stało, że do domu, do mieszkania, potem zaś do łóżka weszła Mala, zaś wstała Kaśka pacyfikując ekipę porywaczy. Otóż wiedźmy użyły zaklęcia metamorfo. To zaklęcie nie jest jednym zaklęciem, jest ich cały bardzo bogaty, złożony zbiór, istnieje mnóstwo odmian, wariantów, mniej lub bardziej ograniczonych wersji. Jedną z najprostszych bardzo chętnie używa na co dzień Malina, która za jego pomocą wciąż zmienia kolor swoich pierwotnie blond włosów. Czasem też Anita tym sposobem robi sobie magiczny makijaż przed miłosną sesją z Borkiem, do tego jeszcze go zmienia podczas. Ale już zmiana biustu jest trudniejsza, zaś jeszcze trudniejsza, gdyby Nita chciała spowodować, aby chłop nie tylko zobaczył nową wersję, lecz także poczuł ją swym dotykiem. Generalnie efekt metamorfo od strony technicznej polega na tym, że ktoś percepuje coś, najczęściej wzrokowo, że to coś jest inne niż jest. Tak więc zamiana Kaśki na Malę na kilka jedynie minut okazuje się być zadaniem wykonalnym dla wiedźm klasy Anity lub Roxy, jednak Kaśka, czy Malina same by tego nie umiały jeszcze zrobić. Skalę trudności zadania zwiększało założenie, że dom Mali obserwują czarownice, nie zwykłe bezmoce. Zaś wiele tych pierwszych potrafi zobaczyć stan faktyczny ukryty pod płaszczem iluzji, stąd konieczność użycia wyższej klasy zaklęcia, bez pełnej gwarancji sukcesu zresztą. Na szczęście ta część planu wypaliła, zaś co dalej być może wyjaśni wszystkim Malina, stojąca na razie przy drzwiach ze swoją ulubioną miną słodkiej idiotki.
CIĄG DALSZY NIEBAWEM.